A. LoosDoor zijn architectuur te bestuderen en zijn essays te lezen zijn de ontwerppuzzelstukjes op zijn plaats gevallen. Je kunt Adolf Loos de grote inspirator noemen. Adolf Loos was een markant figuur uit het begin van de 20e eeuw. Door zijn essay 'Ornament und Verbrechen' en zijn werkverleden bij Louis Sullivan wordt hij vaak gezien als functionalist, maar dit is niet helemaal waar. Hij verwerpt weliswaar ornamenten, maar ziet de waarde van ambachtelijk werk des te meer. Dit uit zich niet in 'versieringen', maar in het gebruik van kostbare materialen, toegepast op een zeer geraffineerde manier, waarin de verhouding en het lijnenspel een grote rol speelt. Functionaliteit in de zin waarin de echte functionalisten het bedoelen is voor Loos niet altijd nodig. Loos gebruikte voor zijn ontwerpen het Raumplan. Dit is een manier van ontwerpen waarin elke ruimte gevormd werd door wat zich in de ruimte af zou gaan spelen. De ruimtes worden op zo'n manier bekleed dat de materialen een diepere betekenis geven aan de ruimtes waar het toe behoord. Dit is vooral te zien in Villa Muller. Blijf, wanneer je de woning bekijkt, niet hangen bij de plattegronden, maar kijk naar doorsneden en foto's. |
